ลืมคำแม่บอก

ยังไงยังไง ลูกต้องเรียนให้จบ นี่คือคำร้อง แม่พ่อเฝ้ารอเฝ้าหวัง อยากเห็นลูกได้ รับใบปริญญาจัง ลูกเอ๋ยจงตั้ง ใจเรียนเข้านั้นลูกจ๋า นี่คือคำสอน ตอนที่แม่มาส่ง วันที่ลูกล้ม ทะเบียนเข้าเรียนศึกษา พร้อมเงินส่วนแบ่ง ที่แม่ใส่มือให้มา เอาไว้เป็นค่าหอพักและตำราเรียน 1ปีผ่านไปยังไม่บกพร่อง เข้าปีที่2ฉันก็เริ่มอาจิณ เพราะไปรู้จัก หนุ่มร่วมสถาบันเรียน ชีวิตจึงเปลี่ยน เปลี่ยนไปตามไฟแสงสี สุดท้ายกฎเกณฑ์ หลงกลคนเมืองบางกอก ลืมคำแม่บอก ก่อนมาที่ว่าจะดี แต่แล้วตีแตก เหลวแหลกเขาทำยํ่ายี ไม่เหลือศักดิ์ศรี ไม่จำคำที่แม่เตือน สุดท้ายกฎเกณฑ์ หลงกลคนเมืองบางกอก ลืมคำแม่บอก ก่อนมาที่ว่าจะดี แต่แล้วตีแตก เหลวแหลกเขาทำยํ่ายี ไม่เหลือศักดิ์ศรี ไม่จำคำที่แม่เตือน