Kurusun Gözyaşların

Kurusun gözyaşların Her şeyin bir sonu var Kurusun gözyaşların Her şeyin bir sonu var Zihnimin tenha köşelerinde derme-çatma parklar Hayat en acı mektubu tozpembe zarfta saklar Başında hiç gözyaşı dökülmemiş her mezarda Babanı kahvaltıda göremedigin her pazarda Dünyayı degiştiremedikçe o beni degiştirdi Derdim vicdanım falan degil şimdi Yükselen kiralar,günü geçmiş faturalar Sanki gögüs kafesime saplı bir sakura var Mevsimsiz ölen deniz fenerlerine yenik çelenklerimiz Sanal kalabalıklar sana kanıtlar nedenlerini Onlarca bedel öderken bedenlerimiz en erkenimiz Ellisinde hisseder bu seher yelini Aldıgım her nefeste uzaklaştı gönlüm evinden Taşıma endorfinle bugüne kadar döndü degirmen Yönünü kaybeden bi ömrü böldü yirmi dokuza Zifirden daha karanlık cinayetler gördü şehirler Yine de korkma Kurusun gözyaşların Her şeyin bir sonu var Kurusun gözyaşların Her şeyin bir sonu var Kurusun gözyaşların Kurusun gözyaşların