Чин Хайр Минь

Наран жаргахдаа дулаахан илчээ нуун алга болдог Тэгэхэд бүлээн нуусан тэр илчийг Бороо хааяа хүсээгүй өдөр ихээр дусалдаг Гэхдээ дуртай зөөлөн тэр бороонд Миний ертөнц чамайг илчээр дутаахгүй ээ Миний сэтгэл бороогоор чамайг дааруулахгүй ээ Миний зүрхэнд надтай хамт чи минь үүрд үлдвэл Наран мөнхөд жаргахгүйгээр сэтгэлийг гэрэлтүүлнэ Уудам хөх тэнгэр хягааргүй бас үзэсгэлэнтэй Тиймээ чамайг юутай ч зүйрлэшгүй ээ Одод гэрэлтэн шөнийн тэнгэрийг чимдгийн адил Өөрийгөө би чамгүйгээр төсөөлөшгүй ээ Миний ертөнц чамайг илчээр дутаахгүй ээ Миний сэтгэл бороогоор чамайг дааруулахгүй ээ Миний зүрхэнд надтай хамт чи минь үүрд үлдвэл Наран мөнхөд жаргахгүйгээр сэтгэлийг гэрэлтүүлнэ Тэсгэл алдан гараас чинь зөөлөн атгалаа Би ниснээ Жаргаж төгсдөг хайрын түүх Хоёул болъё чин хайраа Миний ертөнц чамайг илчээр дутаахгүй ээ Миний сэтгэл бороогоор чамайг дааруулахгүй ээ Миний зүрхэнд надтай хамт чи минь үүрд үлдвэл Наран мөнхөд жаргахгүйгээр сэтгэлийг гэрэлтүүлнэ