មួួយជីវិតចែកជាពីរ

ឱ!ជីវិត ជីវិតល្វីងជូរចត់ណាស់ នារីណាខ្លះដូចរូបខ្ញុំ ស្នេហ៍ទីមួយប៉ះលើព្រាននារី ស្នេហ៍ទីពីរ ប៉ះលើប្រុសចិត្តសែនអប្រិយ ស្នេហ៍ទីបី ប៉ះលើប្រុសបោកយកទៅលក់ កម្មអាក្រក់ ខ្ញុំស្អប់ណាស់ តែទីបំផុត ជីវិតក្លាយជាបិសាចរាត្រី ជៀសមិនរួច ពុទ្ធោ! មានអ្វីរំដោះជីវិតបាន មានតែសាងផ្នួស លាងបាបទេ ស្មារលាពីស្នេហ៍ ស្នេហ៍នរកអវចី ឫស្យា សាងសីលកុសល ធម៌អាថ៌ ស្ម័គ្របំរើព្រះពុទ្ធសាសនា ជាជាងសាវា បម្រើកាមគុណ មួយជីវិតនេះ ត្រូវចែកជាពីរ មួយគ្រឿងម្សៅ ផ្កាភ្ញី ពីរគឺ ធូបទៀន ផ្សែងធម៌ ជីវិតទីមួយមិនល្អ ខ្ញុំឃើញតែ ស្លៀកសពាក់ស តាំងចិត្តសាងធម៌ សងគុណអ្នកម្ដាយ ឱ! សសៃសក់ខ្មៅអើយ ខ្ញុំលាហើយ ឱ្យផុតអឺយកម្មពៀរ សសៃសក់ ខ្ញុំកប់មុខវិហារ លែងឮហើយស្នេហា ទាំងទឹកនេត្រា ក៏លែងស្គាល់ ជីវិតដូនជី ជាទីកក់ក្ដៅ ចិត្តខ្ញុំអស់អឺ ដំបៅ ដើរតាមផ្លូវ និស្ស័យ ធម៌អាថ៌ ខ្ញុំបួសលុះអស់សង្ខារ បើកើតទៀត ជាថ្មីកាលណា សច្ចាថាបួស ជាថ្មីទៀតអើយ