Letras

به مقابل دو چشمم، چشم سیاه نشسته
به کمند زلف لیلا، من ناتوان نشسته
به کمند زلف لیلا، من ناتوان نشسته
به دو چشم سرمه زیبش، به لبان برگ بیدش
به دو چشم سرمه زیبش، به لبان برگ بیدش
به دو رخسار سفیدش، چقدر مَیا نشسته
به دو رخسار سفیدش، چقدر مَیا نشسته
مژه های چشم یارم، به طناب خیمه مانَد
به درون خیمه لیلا، محرمسرا نشسته
به درون خیمه لیلا، محرمسرا نشسته
کف دست نازنینش، به حنا چه زیب دارد
کف دست نازنینش، به حنا چه زیب دارد
که به لوح نقرهٔ صاف، ورق طلا نشسته
که به لوح نقرهٔ صاف، ورق طلا نشسته
خط و خال و زلف و کاکل، مژه و کمان ابرو
خط و خال و زلف و کاکل، مژه و کمان ابرو
هم عرق چین تو در بر، همه جا، به جا نشسته
به مقابل دو چشمم، چشم سیاه نشسته
به کمند زلف لیلا، من ناتوان نشسته
من ناتوان نشسته
من ناتوان نشسته
من ناتوان نشسته
زلفت هزار دل به یکی تار مو ببست
راه هزار چاره گر از چهار سو ببست
راه هزار چاره گر از چهار سو ببست
تا عاشقان به بوی نسیمش دهند جان
بگشاد نافه ای و درِ آرزو ببست
بگشاد نافه ای و درِ آرزو ببست
مطرب چه نغمه ساخت که در پردهٔ سماع
بر وجد اهل حال، درِ های و هو ببست
حافظ هر آن که عشق نورزید و وصل خواست
احرام طوف کعبهٔ دل بی وضو ببست
حافظ هر آن که عشق نورزید و وصل خواست
احرام طوف کعبهٔ دل بی وضو ببست
احرام طوف کعبهٔ دل بی وضو ببست
زلفت هزار دل به یکی تار مو ببست
راه هزار چاره گر از چهار سو ببست
راه هزار چاره گر از چهار سو ببست
هییییییییی
Written by: Pub Dom
instagramSharePathic_arrow_out