Lucid Dreams

W tym świecie jestem kim chcę i to uzależnia

Jakbym trzymał Świat na lince

Bawił jojo, jak za dziecka

W tym świecie jestem mistrzem w każdej z dziedzin

I nie mogę przestać myśleć, by ten świat odwiedzić

Z tym błędem trochę jak z Matrixem i to wkręca

Tylko fikcja leczy prawdę, której nikt nie chce pamiętać

Z tym błędem żyłem blisko, chyba od poczęcia

A polega na tym, że mnie nienawidzi ten kochany wszechświat

Chyba przeżyłem ten sam dzień dwukrotnie

Czułem się, jakbym był aktorem, w filmie o mnie

Tego dnia pobiłem się z ziomkiem i choć ja wygrałem

Cały dzień ryczane do ściany, jakbym wymierzył karę

Sam sobie i po co to robię?

Zadaję pytania po fakcie

Mądry po szkodzie, nie chcę przyznać, ale to po tacie

Z tym, że ja wyciągnąłem wnioski i wstałem silniejszy

A on nie wstał z wioski i musiał płacić za błędy

Tak bardzo nie chciałem być jak on, że go przypominam

Wiesz, że Cię kocham, choć przestaliśmy się dogadywać

Nie, nie, nie

Nie chcę udawać już twardziela

Mówić, że nigdy Ci nie wybaczę błędów, to ściema

Ten ziomek dostał w mordę, bo stanąłem w Twej obronie

I zrobiłbym tak ponownie, choć podziękowałeś mi wpierdolem

Nie gadamy odkąd psy zwinęły mnie w kajdany

Ale z mojej strony topór zakopany

Znowu to samo, znowu nie mam sił

Znowu te świadome sny

Znowu to samo i znowu się czuję jak dżin

Ciężko się obudzić

Znowu to samo, znowu nie mam sił

Znowu te świadome sny

Znowu to samo i znowu się czuję jak dżin

Rzeczywistość nuży

Znowu to samo, znowu nie mam sił

Znowu te świadome sny

Znowu to samo i znowu jak dżin

Ciężko się obudzić

Znowu to samo, znowu nie mam sił

Znowu te świadome sny

Znowu to samo i znowu jak dżin

Rzeczywistość nuży

Wyobraź sobie, że latasz jak duch

Czyli eksterioryzujesz

Żyjesz jak król, nikt nie współczuje

Bo nie żyje ból, cierpienie i smutek

Wykonaj ruch, nie bój się przestawiać pól

Poczuj jak to funkcjonuje

I zobacz jak kwiat emanuje kolorem

A ptaki zgrabnie operują tenorem

Spójrz na nieba krój

Gleba ze złota to wcale nie cud; teraz stój

Czasu też nie ma, niech ucieka, tfu

Teraz ta plama na koszuli sama się pierze

Wystarczy, że w to uwierzę i chuj

Taka to prosta zasada jak kawa na ławie

Bo nikt tu nie kłamie jak żul

Tera to pa na te pliki banknotów na drzewie

Czyste, ale bierz ich w brud

I nie mów, że brakuje Ci znów

Ta muza pomaga mega

Sportowiec a nie kaleka

Już nie zniknę, chcę być tylko z Tobą i Tu

Prawdziwy facet nie ucieka, może płakać

To nie obelga

Ale jak trzeba to dba o rodzinę

A nie drapie po dupie i stęka

Teraz żyćko to nie udręka

Mógłbym je nawet zapętlać

Tylko przestałoby być sztuką

A to w tym esencja

Znowu to samo, znowu nie mam sił

Znowu te świadome sny

Znowu to samo i znowu się czuję jak dżin

Ciężko się obudzić

Znowu to samo, znowu nie mam sił

Znowu te świadome sny

Znowu to samo i znowu się czuję jak dżin

Rzeczywistość nuży

Znowu to samo, znowu nie mam sił

Znowu te świadome sny

Znowu to samo i znowu jak dżin

Ciężko się obudzić

Znowu to samo, znowu nie mam sił

Znowu te świadome sny

Znowu to samo i znowu jak dżin

Rzeczywistość nuży