Yorulmuşsun
Terk edilmişsin de
Üstüne elinden tutan yok
Sıkıntı yok
Aldatılmışsın
Sevdin sanarken
Kaçırmış son treni de koşmaz
Kaybetse de ne fark eder
Bu adam
Fezadan
Ona koymaz
Ona koymaz
İki cennet
Arasında
Yaşıyorsa
Yıkık dökük
Islak avuçlarında
Düşüyor gibi durur ayakta
Sıkıntı yok
Çok yalnızmış
Pek kararlıymış
Başı yerde yüzünde ay var
Yalanım varsa kahret beni
Bu adam
Fezadan
Anlamazsın
Anlamazlar
Üstü yara
Güller açmış
Her yanında
Güler oynar
Ağlamazdı
Ağlamaz
Bu adam
Fezadan
Fezadan
O bilir bir şey
Ne o kim bilir
Vurdu mu güler
Hoş gibi gelir
O olur gibi
Kimse bilmiyor
Kimse bilmedi
