Каракөз ен алғашкы сүйген қызым
Көктемім жазым менің күзім қысым
Армандап жыл мезгілін қалай күтсем
Ол да менің көптен күткен аққу құсым
Қалап ем махаббаттын қаламкасын
Қолдан уштын қанатты қарлығашым
Аймалап аялаған күндерімді
Қалайша сен есіннен шығарасын
Алтыным менін
Кете бардын амалым жоқ қала бердім
Сағындым сені
Сол менің жүрегімді қинайды
Алтыным...
Күте күте сарғайдым хаттарынды
Сағынышым жыр болып ақтарылды
Мен ғана жалғыз сені сағынатын
Ойлап турсам осы бір шақтарынды
Умыттын ба жастықтын көп күндерин
Сол жылы алма ағаштар көп гулдеді
Озінмен бірге оқыған сол жігітке
Қалайша айырбастап кеттін мені
Алтыным менін
Кете бардын амалым жоқ қала бердім
Сағындым сені
Сол менің жүрегімді қинайды
Алтыным...
