นางลอย นางลืม

เกิดเป็นคนจน ต้องทนเหงาใจอย่างนี้ รักเพียงข้ามปี ก็มีอันล่มสลายไม่นึกไม่ฝันว่ามันรวดเร็วง่ายดาย มันยากที่ต้องทำใจ ส่งเธอไปตามหาความฝันเคยวาดหวัง สองเดือนแล้วยังไม่เคยมีข่าวเงียบหาย เจอะเธออีกครั้งบนหนังสือพิมพ์เล่มใหญ่ ได้เป็นดาราดั่งฝัน * นางลืม เจ้าลืมฝั่งคลอง เจ้าลืมทุ่งทอง เคยได้ครองความรักร่วมกัน นางลอย เจ้าลอยจากกัน เป็นชาวสวรรค์ ไม่หันมามองชาวดิน จากใจของพี่ที่ยังรักเธอเสมอ โชคดีของเธอแล้วที่ได้โบกโบยบิน เมื่อเธอได้ดีลืมตนว่าคนเดินดิน ก็ยินดีด้วยนางลอย (ซ้ำ * / *) อยู่บนสวรรค์ ต่างชั้นกับเราชาวดิน