Ikkje Snakk Med Fremmede

Då eg va liden, va mor mi så redd Hvis eg va litt sein, då spurte hu høgt ka som va skjedd Men hvis eg sa eg hadde troffe ein mann då rista hu på håvet og sa: Ikkje snakk med fremmede ikkje snakk med de Ikkje snakk med fremmede skynd deg hjem! Då eg blei større, sa far min te meg: Darr'e mange slags folk og livet det e ingen leg Men så sko eg reisa te Danmark ein tur då snakkte han alvorligt og sa: Ikkje snakk med fremmede ikkje snakk med de Ikkje snakk med fremmede skynd deg hjem! Det du ikkje kan forstå ska du ikkje liga eller tenka på De du aldrigt heilt kan nå ska du ikkje bry deg om å treffa på Ikkje snakk med fremmede ikkje snakk med de Ikkje snakk med fremmede skynd deg hjem! Ikkje snakk med fremmede ikkje snakk med de Ikkje snakk med fremmede skynd deg hjem! Så blei eg store, ein myndige mann på mine egne bein og med litt ved og forstand Men då eg endelig fant meg ein øde øy då svymde de itte meg og sa: (vil du hørra ka de sa) Ikkje snakk med fremmede ikkje snakk med de Ikkje snakk med fremmede ikkje snakk med de Ikkje snakk med fremmede