Aynı bardağa konan şaraptan içtik
Ayrı seslere aldırmadan
Ta başında gönle dur demek kolaydı
Biz zor olanı seçtik
Bir bakış akılları yerinden aldı
Gözümde parlayan ışık kaldı
Tam kamaşmaya alışmaya başlamışken
Her şey birden karardı
Saklayacak ne kaldı
Hiç kimse bilmedi
Hiç kimse duymadı sandık
Hiç kimse anlamaz
Hiç kimse ayırmaz sandık hep
Aynı daldan kopan elma seçtik
Yasaklara aldırmadan
Bu oyunda başrole ikimiz geçtik
Sonu pek mutlu olmayan
Hiç kaçış yolu yok içim daraldı
Çözümü olmayan düğümler
Bir bir arttı
Yolları ayırmayı kabullenmek
Bizden bir şey kopardı
Kaybedecek ne kaldı
Hiç kimse bilmedi
Hiç kimse duymadı sandık
Hiç kimse anlamaz
Hiç kimse ayırmaz sandık hep
Hiç kimse bilmedi
Hiç kimse duymadı sandık
Hiç kimse anlamaz
Hiç kimse ayırmaz sandık
Hiç kimse bilmedi
Hiç kimse duymadı sandık
Hiç kimse anlamaz
Hiç kimse yargılamaz sandık hep
Öyle değilmiş meğer...
