มรดกเฮงซวย

ทันทีที่ได้ยินเสียงหลานชาย มาดูใจ เฒ่าผู้ยากไร้ แกก็จากไป ด้วยความชรา หลงเหลือ เพียงคราบน้ำตา ของยายชรา กับหลานวัยเยาว์ ยายเฒ่า เฝ้าศพกับหลาน จวบจน ชาวบ้านพบเห็น จึงรู้ ถึงความลำเค็ญ จึงรู้ ถึงความลำเค็ญ ช่วยกันผ่อนทุกข์เข็ญ ตามอัตตภาพ ชายชรา ตายอย่างยากจน ปล่อยยายหลานสองคน รับมรดก จนต่อ ต่อแต่นี้ มีแต่ยายหลาน ตื่นแต่เช้า ทำงาน รับจ้าง ทอกระสอบ ศักดิ์ศรี ของความเป็นคน ถึงแม้ยากจน ก็สู้ทน ทำกิน ไม่แบ มือขอใครกิน ไม่มี ทรัพย์สินสมบัติ ชีวิตช่างติดขัด ตามอัตตภาพ ยังมีผู้เฒ่า ผู้ลากมากดี มั่งมี ซะจนเหลือล้น หากิน บนกบาลคนจน เอาแต่ประโยชน์ส่วนตน สา ละวน อยู่บนกองเงินกองทอง ลูกหลาน บานเบ่งเยอะแยะ เที่ยวแทะ โลมผู้ทุกข์เข็ญ ไม่รับ รู้ความลำเค็ญ ไม่รับ รู้ความลำเค็ญ ช่วยผู้อื่นไม่เป็น ตามอุป นิสัย คนรวยๆ ตายอย่างร่ำรวย ปล่อยลูกหลานเฮงซวย รับมรดก รวยต่อ ต่อแต่นี้ มีแต่ลูกหลาน ช่วยกันผลาญ ให้เพลิน เพราะมีเงินเป็นกระสอบ บารมี ของคนร่ำรวย ถึงเป็นคนเฮงซวย ก็ดูเป็น คนดี ญาติโยม เพื่อนฝูงยินดี แต่ไม่มี คนที่จริงใจ แถมยังด่าให้หลัง ตามอุปนิสัย ร่ำรวย มาด้วยลำขาลำแข้ง ไม่มีใครสาปแช่ง อยากรวย ก็รวยไป แต่ร่ำรวย ของชนชาติชาวไทย แต่ร่ำรวย ของชนชาติชาวไทย ที่ว่าลูกหลานจัญไร เพราะเรามีปู่ จัญไร