Dertli Bülbül

Gönül hakikate erdikten beri,

Muhabbet yolunu ala gelmiştir.

İyiyi kötüyü gördükten beri,

Şu benzim sararıp sola gelmiştir.

Gece gündüz fikrim, ebedî yârda,

Ciğer kebap oldu manevî narda,

Garip kalan bülbül şu ilkbaharda,

Muradın almaya güle gelmiştir.

Dertli bülbül, bahçelerde bağlarda,

Figân eder gül açtığı çağlarda,

Mor sümbüllü, gonca güllü dağlarda,

Gönül devasını bula gelmiştir.

Bülbül gibi, figân ederim!

Gül açarken, gönlüm kanar!

Hissediyorum, her bir notada!

Coşkun bir kalp, her an arar!

Bu gurbette ayrılığın elinden,

Zarar gelir kötülerin dilinden,

Hoca der ki, cehaletin selinden,

Bağrımız kan ile dola gelmiştir.

Gece gündüz fikrim, ebedî yârda,

Ciğer kebap oldu manevî narda,

Garip kalan bülbül şu ilkbaharda,

Muradın almaya güle gelmiştir.

Dertli bülbül, bahçelerde bağlarda,

Figân eder gül açtığı çağlarda,

Mor sümbüllü, gonca güllü dağlarda,

Gönül devasını bula gelmiştir.

Her dert, bir melodi gibi gelir,

Coşkun nehir, akar, durmaz, delidir!

Her çiçek, kalbimde bir yara gibi,

Aşkın ateşiyle yanarım her an, şimdi!

Gönül, güle gelmiştir!

Sonsuz bir çığlıkla yankılandı!

Hep aradım, hep buldum, hep kayboldum,

Şimdi her şey bana, nihayet geldi!

Şimdi bülbüller, çığlıklarla söylesin,

Dertler içinde, kalbimiz kaybolmasın.

Her çiçek, her gül, her an yeniden doğsun,

Aşk yolunda, her şeyin cevabı bulun!