W kraju poetów

Potrzebujemy cię kapitanie

Choć niektórzy mówią, że i tak nic się nie stanie

Potrzebujemy cię wybrany

Żeby był porządek i zrównane stany

Potrzebujemy cię u końca

Byś wreszcie uwierzył w przepowiednie słońca

Potrzebujemy cię tu w domu

Byś wypędził duchy, co wróciły po kryjomu

I wieje

I wieje

I wieje

Bo nie byłeś sobą i siebie się wyparłeś

I wieje

I wieje

Bo uciekałeś przed nią, a ona nadal czeka

I wieje

Wieje w kraju wspomnień i niemożliwych dążeń

I wieje

Wieje w kraju powstań i waniliowych książek

I wieje

Boże daj poetów i nie sprowadzaj wojny

I wieje

I spojrzyj na nas okiem jasnej pomyślności

I wieje

Wieje w kraju wspomnień i niemożliwych dążeń

I wieje

Wieje w kraju powstań i waniliowych książek

I wieje

Boże daj poetów i nie sprowadzaj wojny

I wieje

I spojrzyj na nas okiem jasnej pomyślności

I wieje

I wieje

Potrzebujemy cię kapitanie

I wieje