Lyrics

یادگاریت گردنم
رو سینم اسلحه اس
ولی توش قلبی نیست
از تیر زدن نترس
یا تو میزنی
یا خودم میپرم از قصد
فاصلم تا زمین سیزده طبقه است
یادگاریت گردنم
رو سینم اسلحه اس
این آخرین راهه
جیغ نزن نترس
یا تو میزنی
یا خودم میپرم از قصد
فاصلم تا زمین سیزده طبقه است
گفته بودم اگه داری از تاریکی فوبیا
تو قلبم جای تو نی
طناب دارمم تیفانی
نمیتونی اونو پاره کنی
چرا ساکت شدی
یاد تو نی
معتادم بودی و رو دراگ دادی بگا memory
تصویر آخرم یا یه گلوله رو به روم
یا رو زمین میدن منو توی خون نشون
بدنم یخ زد و ازم مونده بود یه روح
که تو راحت ازش رد شی
که تو راحت ازش رد شی
یه جنازم به کل
نگو که مث قبل شیم
اعتماد بعدت مرد
سقوطو دادم ترجیح
به صدا خفه کن
که راحت ازم رد شی
کاش زمان وایمیستاد
یا برعکس می رفت عقربه
احساساتم به اعصابم میکرد غلبه
مردم من وقتی افتادم از چشای تو
برا جنازه چیزی نیس سیزده طبقه
نریز اشکتو واسم
من بی رحمه وجدانم
نترسی لحظه هل دادن
نشی پس جلودارم
کردی قلبتو آهن
من شکستش دو بالم
آخرین اتفاق بدیم که افتادم
یادگاریت گردنم
رو سینم اسلحه اس
ولی توش قلبی نیست
از تیر زدن نترس
یا تو میزنی
یا خودم میپرم از قصد
فاصلم تا زمین سیزده طبقه است
یادگاریت گردنم
رو سینم اسلحه اس
این آخرین راهه
جیغ نزن نترس
یا تو میزنی
یا خودم میپرم از قصد
فاصلم تا زمین سیزده طبقه است
Written by: Amin Tajban, Ashkan Kagan
instagramSharePathic_arrow_out