nang minsang may ikaw

Kung pagdating mo'y lunas sa delubyong kapalaran ko

Ayaw kitang mawalay nang 'di ginagantihan

Ipilit man ng buhay na maging pariwara ang landas ko

Kung nandiyan ka, mahal, ay kaya kong makatagal

Kung mabatid kong wala ka na

Paano na ang mabuhay mag-isa?

Mahahagkan, makakapiling ka pa ba?

Wala nang ngalan pang isisigaw

'Di maibsan ng tubig ang pagkauhaw

Pero salamat dahil minsang may ikaw

Sa pagdating ng minsan ay siyang pagkaubos ng dahilan

Gayunpaman, mabuti't minsa'y naranasan ang pagkahibang

Mahal, ngayong tahimik ang balsa

Anong saysay kung magsagwan nang mag-isa?

Patutunguha'y 'di tiyak, aking sinta

Pag-iral ko'y walang kabuluhan

Kung ika'y 'di ko na nasisilayan

Pero salamat dahil minsang may ikaw

Anong saya'ng hatid ng pagsinta

'Pag natupad itong kasama ka

Walang hanggan kung uulit-ulitin

Ang minsang para sa atin

Sa kuwento nating nagmamadali

Tagpong hindi matapos-tapos lagi

Maulit ma't muli kang matanaw

Langit ang buhay nang minsang may ikaw

Langit ang buhay nang minsang may ikaw