แม่เตยหนามคม

โอ้แม่เตยจ๋าเตย กิ่งเตยล่ะใบเตยดอกเตย เจ้าอย่างอนนักเลย ทรามเชยน้องอย่างอนเกินงาม พี่อุตส่าห์ติดตาม โฉมงามน้องเจ้ามาหลายวัน เมื่อมาพบแจ่มจันทร์ ขอสัมพันธ์ รักกันเหมือนดังเก่า ครั้นพี่ผิดไป น้องจงอภัย อย่าทำใจดำเลยนะเจ้า หรือน้องจะเฆื่ยนก็เอา แต่เฆี่ยนเบาหน่อย อย่าให้เป็นรอยไหม้ เตยจ๋าโอ้แม่เตยหนามคม เตยจ๋าล่ะโอ้แม่เตยหนามคม ตั้งแต่นี้ต่อไป พี่จะไม่ล่ะเจ้าชู้แล้วน้อง พี่จะขอรับรอง เรื่องเงินทองล่ะพี่จะเขียมเอาไว้ เก็บเงินพอเมื่อใด พี่จะไปล่ะขอน้องทันที จะมิให้ผิดผี แต่น้องนะซิเดี๊ยวก็ลืมสัญญา ครั้นพี่เก็บเงินไว้พอแต่งงาน เจ้าก็พลันหลบลี้หนีหน้า เมื่อพี่ยกขันหมากมา ต้องยกมาเก้อ เมื่อน้องเออเป็นอื่น เตยจ๋าโอ้แม่เตยหนามคม เตยจ๋าล่ะโอ้แม่เตยหนามคม โอ้แม่เตยจ๋าเตย ก็เตยล่ะผู้นี้งามตา พี่กอดหมอนนอนผวา เตยจ๋าพี่บูชาเตยทุกคืน เมื่อยามหลับหลับฝัน ฝันๆล่ะขึ้นสวรรค์หวานชื่น พี่ต้องตกกะใจตื่น เมื่อค่อนคืนตื่นแล้วนอนหวิวใจ รักจนลุ่มหลง รักจนโง่งม ไม่ได้ชมล่ะพี่คงตรมใจตาย เตยจ๋า เตยอย่าผลักไส พี่นี้ยอมตาย ถึงหนามเตยจะคม เตยจ๋าล่ะโอ้แม่เตยหนามคม เตยจ๋าล่ะโอ้แม่เตยหนามคม