Kırk Yaşındasın

Rahmetini umarak

Günahkâr bir dille

Allah azze ve celle

Ya rasulallah

Âlemlere rahmet hayatin geçiyor kalbimizden

Kalbimizden seyrediyoruz seni

İşte bir yaşındasın

Beni sa'd yurdundasin

Sana süt anne olmadı kadınlar

Bu yüzden dargın bulutlar

Bir damla yağmur indirmiyor

Kıtlık hüküm sürüyor beni sa'd yurdunda

Minicik bir bulut var gökyüzünde

Sana âşık

Ayrılmıyor baş ucunda

Ve insanlar yağmur duasında

Hz. Halime kucağına alıyor seni

Yüzünde bir gölgelik

Seni güneşten korumak için

Oysa minicik bulut gökyüzünde

Sana meftun

Sana kilitli

Ve dua eden rahibin kucağındasın

Dünyalar güzeli gözlerine bakıyor rahip

Kıtlığı da unutuyor

Yağmuru da

Duayı da

Ama sen unutmuyorsun

Uğruna canlarımız feda o gözlerinle

Gökyüzüne bakıyorsun

O minicik bulut ilişiyor bakışlarına

Büyüyor, büyüyor

Sonra nazlı nazlı yağmur damlaları iniyor buluttan

Fakat çoğusu bilmiyor yağmurun geliş sebebini

Çoğusu bilmiyor seni

Altı yaşındasın

Medine-i münevvere yolundasın

Yanında aziz annen ve Ümmü Eymen

Yetimliğini hissediyorsun baba kabristanında

Sonra yolda, Ebva'da öksüzlük karşılıyor seni

Mekke'ye annesiz giriyorsun

Abdulmuttalip bir başka seviyor seni

Ebu Talip bir başka seviyor

Ya rasulallah

Mekke çocukları annelerine seslenirler miydi senin yanında?

Onlar "Anne" deyince sen yere mi bakardın?

Mekke rüzgârları kaç gece gözyaşlarını taşıdı Ebva'ya

Kaç gece "Anne" diye hıçkırdın

Efendim!

Senin yerine de "Anne" dedik annemize

Senin yerine de "Baba" dedik

Yirmi beş yaşındasın

Ve bambaşkasın

Kimse sana denk değil

Şefkat yayıyor kokun

Güven veriyor sesin

Sen Muhammed-ül Emin'sin

Otuz üç yaşındasın

Dalga dalga rahmet var

Otuz bes yaşındasın

Hadi gel! Bekletme yâr

İniltiler çalıyor kapısını göklerin

Hadi gel! Bekletme yâr

Sinesi çatlayacak rasul bekleyenlerin

Hadi gel ey yâr!

Nur Dağı'na davet var

İşte kırk yaşındasın

Hira, Nur Dağındasın

Cibril iniyor göklerden

Ve nokta nokta her yerden salat, selam yükseliyor

Sen kâinatın yüreğinden hasretle kopan "ah"sın

Karanlık gecelerimize sabahsın

Sen nebiyullahsın

Sen habibullahsın

Sen rasulullahsın

Niye incittiler ki seni sultanım?

Niye işkence yaptılar ki sana?

Ebu Talip öldü diye mi bu pervasızca saldırılar?

Himayesiz kaldın diye mi?

Kabe'deki ağlayışın geliyor gözümüzün önüne

"Amca yokluğunu ne çabuk hissettirdin" deyişin

Harem'de namaz kılışın geliyor aklımıza

Başına psilikler saçılıyor

Başlar feda o mübarek başına

Nasipsizler sana bakıp nasıl da gülüyorlar

Biri koşuyor Mekke sokaklarından sana doğru

Biri koşuyor ama sanki yere inmiş arş-ı âlâ

"Bu koşan kimdir?" diye bir soru dolaşıyor boşlukta

Bu koşan kim?

Ve cevap veriyor biri

"Muhammed' in kızı Fatimatüz Zehra"

Velilerin anası

Yüzünü gözünü siliyor biricik kızın

Sana yeryüzünde en çok benzeyen

Gülmesi sen, ağlaması sen

"Ağlam kızım" deyişin geliyor aklımıza

Niye çıkardılar ki yurdundan seni?

Himayesiz kaldın diye mi?

Onlar bilmiyorlar mıydı seni himaye edeni?

Seni yetim bulup barındıranı

Seni âlemlere rahmet kılanı

Onlar "Deli" diyorlardı sna

Sen susuyordun

"Mecnun" diyorlardı, "Şair" diyorlardı, sen susuyordun

Seni bizim elimizden kim kurtaracak diyorlardı

Sen

Sen "Allah" diyordun

Allah azze ve celle

Semayı haşyet kaplıyordu

Sen "Allah" diyordun

Arş-ı âlâ titriyordu

Bedir'de "Allah" diyordun

Üç bin melek iniyordu alaca atlarda

Yüz yirmi beş bin sahabi

"Anam babam sana feda olsun" diyordu

Ya rasulallah

Medine-i Münevvere sokaklarında yürüyordun

Neccar Oğulları'nın küçük kızları seni görünce

Sevinçten ne yapacaklarını bilememişlerdi

"Beni seviyor musunuz?" diye sormuştun onlara

"Seni çok seviyoruz ya habiballah" demişlerdi

Sen de

"Allah biliyor ki ben de sizi çok seviyorum" demiştin

Bugün yasayan gençler var

Neccar Oğulları'nın kızları değil belki

Ama seni onlar da çok seviyor

Gözyaşlarından belli ki seni canlarından çok seviyorlar

Senden başka kimseleri yok

Allah biliyor ki sen onları da çok seviyorsun

Altmış üç yaşındasın

Refik-i Âlâ duasındasın

Senin için siyah yünden çizgili bir cübbe dokunmuştu

Kenarları beyazdı

Onu giyerek ashabının yanında çıkmıştın

Ve mübarek ellerini dizine vurarak

"Görüyor musunuz? Ne kadar güzel" demiştin

Meclisinde bulunan biri sana seslenmişti

"Anam babam sana feda olsun ya rasulallah, onu bana ver"

Niye istemişti ki senden sevdiğini bile bile?

İstendiğinde katiyen "Hayır" demediğini bile bile

"Peki" dedin o zata

Ve sen yine yamalı, eski cübbeni giydin

Dostuna kavuşmana bir hafta kalmıştı

Aynı cübbeden yine diktiler

Ama giyinmek nasip olmadı

Haberler uçurmuştun Ebu Hureyre'nin diliyle

Benden sonra öyle kimseler gelecek ki

Keske peygamberi görseydik de ne malımız

Ne de evladımız olsaydı diyecekler

Ve Hz. Enes'le paylaşmıştın özlemini

"Beni görmedikleri halde bana iman eden kardeşlerimi görmeyi çok isterdim"

Sultanım!

Ey Medine minberinde ümmeti, ümmeti diye hüznü giyen sevgili

Ey Mekke mihrabında âlemler hesabına

"Allah" diyen sevgili

Bize lütfu ilahi bahşedilen kapına diz çöktük, beyat ettik

Rabbinden bize ne getirdiysen amenna

Duyduk, itaat ettik

Ya rasulallah

Sen hâlâ kırk yaşındasın

Ve hâlâ ümmetinin başındasın