อยู่เพื่อจำ (Irreplaceable)

รับรู้ได้ถึงอาการ นี่คงเป็นคืนสุดท้ายของฉันและเธอ เหมือนร่างไร้วิญญาณ เหลือเพียงกายแต่เธอไม่เหลือหัวใจ ยังนอนหลับตาได้เพียงครึ่งเดียว รู้ว่าอีกไม่นานเธอคงจะหายไป ยังจำว่าเธอมีฉันในใจ ทั้งที่ในความจริงเธอพร้อมจะทิ้งให้ฉันเดียวดาย ไม่ว่าเธอสักคำ ไม่ว่าเหตุผลคืออะไร ความรักที่มีคงยื้อไม่ไหว อยากบอกเธอสักคำ ก่อนจะไม่มีวันได้เจอ เธอโปรดจงจำเอาไว้ จะไม่มีใครมาแทนที่เธอได้ ใจฉันพร้อมจะยอมเจ็บ เพื่อจำภาพเธอเอาไว้ เก็บใจไว้ในห้วงเวลาเก่า ในวันนั้นของสองเรา ให้มันคอยเตือนและตอกย้ำ ว่าครั้งนึงเราเคยรักกัน ใจนึงก็อยากจะนอนหลับตา ไม่ต้องตื่นขึ้นมาอีกเลยด้วยซ้ำไป แต่คงจะรับตัวเองไม่ไหว ถ้าการที่ต้องหลับไปมันทำให้ฉันนั้นต้องลืมเธอ ไม่ว่าเธอสักคำ ไม่ว่าเหตุผลคืออะไร ความรักที่มีคงยื้อไม่ไหว อยากบอกเธอสักคำ ก่อนจะไม่มีวันได้เจอ เธอโปรดจงจำเอาไว้ จะไม่มีใครมาแทนที่เธอได้ ใจฉันพร้อมจะยอมเจ็บ เพื่อจำภาพเธอเอาไว้ เก็บใจไว้ในห้วงเวลาเก่า ในวันนั้นของสองเรา ให้มันคอยเตือนและตอกย้ำ ว่าครั้งนึงเราเคยรักกัน ถึงแม้คืนนี้จะเป็นคืนบอกลา จากกันแล้วเธอคงไม่คืนกลับมา ขอให้ฉันได้คิดถึงเธอในยามหลับตา ต่อให้มันจะทรมานเท่าไหร่ จะไม่มีใครมาแทนที่เธอได้ ใจฉันพร้อมจะยอมเจ็บ เพื่อจำภาพเธอเอาไว้ เก็บใจไว้ในห้วงเวลาเก่า ในวันนั้นของสองเรา ให้มันคอยเตือนและตอกย้ำ ว่าครั้งนึงเราเคยรักกัน จะอยู่จะทนแม้จะเจ็บแค่ไหน จะอยู่เพื่อจำเธอตลอดไป น้ำตาจะรินจะไหลก็ไม่เป็นไร จะอยู่เพื่อจำเธอในหัวใจ