อย่าตัดสินคนทั้งโลกด้วยผู้ชายคนเดียว

ที่เธอเจ็บฉันนั้นก็เข้าใจ ที่เธอบอกไม่อยากรักใคร เธอเจ็บเธอจำที่เขา ฝากฝังร่องรอยแผลนี้เอาไว้ ที่เธอบอกเธอเจ็บและอาย ที่เธอบอกไม่อยากไว้ใจ เธอเบื่อเธอพอ และขอหยุดพักเรื่องความรักนี้เอาไว้ แต่อย่าตัดสินคนทั้งโลกด้วยผู้ชายคนเดียว ด้วยการไม่เหลียวไปมองผู้ใด อย่าตัดสินคนทั้งโลกจากแผลครั้งดียว ที่คนอย่างฉันไม่ได้ทำไป ใช้ใจเธอเข้ามาเปิดใจของฉัน เธอจะรู้ว่ามันต่างกันเท่าไหร่ ในคำว่ารักที่ฉันมีให้ไป ไม่ได้หวังอะไรกลับคืน ให้เธอมองเข้ามาในใจของฉัน เธอจะเห็นว่ามันอยู่รอทุกคืน อยู่ตรงนี้แม้เธอไม่เคยให้ยืน อยู่ตรงนั้นข้างในสายตา ถ้าเธอหยุดร้องไห้เมื่อไหร่ ถ้าวันหนึ่งเธอเปิดหัวใจ มองกลับมาตรงที่ฉัน หากถามว่าความรักแท้อยู่ไหน แต่อย่าตัดสินคนทั้งโลกด้วยผู้ชายคนเดียว ด้วยการไม่เหลียวไปมองผู้ใด อย่าตัดสินคนทั้งโลกจากแผลครั้งดียว ที่คนอย่างฉันไม่ได้ทำไป ใช้ใจเธอเข้ามาเปิดใจของฉัน เธอจะรู้ว่ามันต่างกันเท่าไหร่ ในคำว่ารักที่ฉันมีให้ไป ไม่ได้หวังอะไรกลับคืน ให้เธอมองเข้ามาในใจของฉัน เธอจะเห็นว่ามันอยู่รอทุกคืน อยู่ตรงนี้แม้เธอไม่เคยให้ยืน อยู่ตรงนั้นข้างในสายตา ใช้ใจเธอเข้ามาเปิดใจของฉัน เธอจะรู้ว่ามันต่างกันเท่าไหร่ ในคำว่ารักที่ฉันมีให้ไป ไม่ได้หวังอะไรกลับคืน ให้เธอมองเข้ามาในใจของฉัน เธอจะเห็นว่ามันอยู่รอทุกคืน อยู่ตรงนี้แม้เธอไม่เคยให้ยืน อยู่ตรงนั้นข้างในสายตา