ถ้าเขาบ่ใช่กลับมาหาอ้ายได้บ่

ตอนเริ่มฮักกันใหม่ๆ เฮ็ดหยังให้ถืกใจทุกอย่าง ชวนกินข้าวเบิ่งหนังเดินห้างบ่เคยห่างกันเกินสองวา ความรักของเฮาสดใจ แม้นใครๆก็ต้องอิจฉา ฮักแพงกันปานดวงตา แล้วยังให้สัญญาว่าสิบ่ทิ้งกัน อ้ายเริ่มตั้งข้อคำถาม เมื่อเห็นคนงามนั้นแปรเปลี่ยนไป คำสัญญาที่เคยให้ไว้ บ่มีความหมายกับเจ้าเลยหนอ น้องบอกว่าเขานั้นใช่ อ้ายขอร้องไว้น้องกะบ่รอ คนใช่คือเขาซั่นบ้อ มันแม่นบ่น้อเจ้าลองถามใจเบิ่ง ถ้าเขาบ่ใช่กลับคืนมาหาอ้ายได้บ่ อ้ายยังคึดต่อให้สองเฮากลับมาฮักกัน ภาพเก่ามันเฝ้าหลอนใจ เจ้าจากไปเหลือไว้แค่ความหลัง อ้ายอยากฮ้องบอกเจ้าดังๆ ถ้าเขาบ่ใช่กลับมาหาอ้ายได้บ่ คำว่าตัวเองกับเขา บ่มีเจ้าสิไช้กับไผ ตั้งแต่เจ้าเดินจากไป ฮู้บ่ว่าอ้ายนั้นได้แต่เพ้อ คิดถึงแต่คำว่าเรา และยังคอยเฝ้าแต่คำว่าเธอ อ้ายยังคิดฮอดเสมอ กลับคืนมาเด้อถ้าเขายังบ่ใช่ ถ้าเขาบ่ใช่กลับคืนมาหาอ้ายได้บ่ อ้ายยังคึดต่อให้สองเฮากลับมาฮักกัน ภาพเก่ามันเฝ้าหลอนใจ เจ้าจากไปเหลือไว้แค่ความหลัง อ้ายอยากฮ้องบอกเจ้าดังๆ ถ้าเขาบ่ใช่กลับมาหาอ้ายได้บ่