ขอเป็นคนสุดท้าย

รู้ว่ายังห่างไกล สายตา แม้ว่าเธอผ่านมา ทุกวัน อยากให้เธอรู้ ว่าหนึ่งคนที่ไม่มีความสำคัญ อยู่ตรงนั้นเพื่อรอคอย รักที่เธอไม่เคย ต้องการ แม้เวลาจะนาน เท่าไร ถ้าหากเธอเกิดเหงา และบังเอิญไม่รู้จะคิดถึงใคร ให้เป็นฉันได้ไหม ขอเป็นคนสุดท้ายที่เธอคิดถึงก็พอ แค่ได้มองเธอไกล ๆ อยู่ในมุมนี้เพื่อรอ ถ้าบังเอิญวันใดที่เธอไม่มีใคร เธอจะรู้ว่ามีคนหนึ่งที่อยากขอ รอเธอ อยู่ตรงนี้ แม้ความจริงจะไกล เหลือเกิน ที่เราจะได้เดินด้วยกัน ก็ทำได้แค่หวัง ว่าจะมีสักวันที่เธอไหวหวั่น และมองเห็นฉันได้สักที ขอเป็นคนสุดท้ายที่เธอคิดถึงก็พอ แค่ได้มองเธอไกล ๆ อยู่ในมุมนี้เพื่อรอ ถ้าบังเอิญวันใด ที่เธอไม่มีใคร เธอจะรู้ว่ามีคนหนึ่งที่อยากขอ ให้เป็นเพียงแค่คนสุดท้ายที่เธอจะคิดถึงกัน อย่างน้อยคงมีสักวันที่เธอจะหันมามอง แม้ไม่ใช่ที่หนึ่ง ถึงห่างไกลที่สอง ก็ไม่เคยเรียกร้อง ขอเป็นคนสุดท้ายที่ได้รัก อาจจะไม่ใช่วันนี้ แต่ยังหวังให้เป็นพรุ่งนี้ ทำได้เพียงแค่นี้ แค่รอเรื่อยไป อาจจะไม่ได้ความรัก แค่ขอให้เธอคิดถึงก็ดีใจ จะขอมากไปไหม (ขอเป็นคนสุดท้ายก็พอ) (แค่มองเธอมุมนี้เพื่อรอ) ถ้าเธอไม่มีใคร เธอจะรู้ว่ามีคนหนึ่งที่อยากขอ (ให้เป็นเพียงแค่คนสุดท้ายที่เธอจะคิดถึงกัน) (อย่างน้อยคงมีสักวันที่เธอจะหันมามอง) แม้ไม่ใช่ที่หนึ่ง ถึงห่างไกลที่สอง ก็ไม่เคยเรียกร้อง ขอเป็นคนสุดท้ายที่ได้ รักเธอ