No Light

กูฝึกเล่นกีตาร์ตอนอายุสิบสี่ อยู่กับยายพ่อแม่กูไม่มี

ยายบอกให้กูตั้งใจเรียนดีดี กูเลิกเรียนกูออกจากบ้านโดยที่ตังค์ไม่มี

กูเข้ามาในกรุงเทพเพื่อเปิดกว้างโลก กูต้องทำให้ได้แบบไม่พึ่งโชค

กูเจอทั้งเพื่อนที่ดีและแบบว่าเหี้ยโคตร ช่างแม่งไม่เป็นไรกูไม่อยากถือโทษ

ยุคหน้าต้องเป็นยุคที่กูนั้นโชติช่วง ทำเพลงทั้งวันถึงเที่ยงคืนกูโคตรง่วง

กูตั้งใจจนได้ทำเพลงให้กับพวกพี่พี่ อีกไม่นานกูต้องได้ย้ายออกไปจากที่นี่

ชีวิตกูเดินทางมาถึงที่กูฝัน กูมีเงินมากมายจากเพลงที่กูทำ

แต่ชื่อเสียงมันพรากเสียงหัวเราะที่กูขำ แม่งกูไม่เหลือใครสักคนอยู่ข้างหลัง

ในคืนเหงาใจไม่มีแสงใด ต้องการแสงเทียนไม่อยากฟังเสียงใครใคร

แค่อยากฟังเสียงหัวใจตัวเอง

ในคืนเหงาใจไม่มีแสงใด ต้องการแสงเทียนไม่อยากฟังเสียงใครใคร

แค่อยากฟังเสียงหัวใจตัวเอง

กูไม่ต้องการคนทั้งโลกให้จดจำกู

กูไม่ต้องการพรพระเจ้าช่วยมานำกู

กูแค่ต้องการยายและแม่ให้แกมองดู

ให้แกภูมิใจที่กูเป็นกู ก็พอ