สิ่งที่เหลืออยู่

นาทีที่เธอเดินไปจากฉัน ฉันถามตัวเองว่าฉัน จะเหลืออะไรเมื่อเธอไป กับสิ่งต่างต่างที่เคยซึ้งใจ และแล้วมันคงหมดไป จากนี้คงเป็นได้แค่ฝัน เมื่อใจเธอนั้น ไม่มีเหลือความผูกพัน (ฮู) และไม่มีวันจะเหมือนเดิม ไม่มีแล้วแววตาคู่นั้น ที่คอยห่วงใย แม้เสียงที่เคยปลอบใจ เมื่ออ่อนล้า ไม่มีมือที่คอยสัมผัส ให้กำลังใจคืนมา จากวันนี้คงมี เหลือแต่ความเหงา นาทีที่อยู่คนเดียวตรงนี้ ฉันเหลือแค่ความผูกพัน ที่ย้ำให้จำให้ฝังใจ กับสิ่งต่างต่างที่เคยซึ้งใจ ฉันขอจำมาเก็บไว้ หล่อเลี้ยงหัวใจที่อ้างว้าง เมื่อใจเธอนั้น ไม่มีเหลือความผูกพัน และไม่มีวันจะเหมือนเดิม ไม่มีแล้วแววตาคู่นั้น ที่คอยห่วงใย แม้เสียงที่เคยปลอบใจ เมื่ออ่อนล้า ไม่มีมือที่คอยสัมผัส ให้กำลังใจคืนมา จากวันนี้คงมีเหลือ แต่ความเหงา เมื่อใจเธอนั้น ไม่มีเหลือความผูกพัน และไม่มีวันจะเหมือนเดิม ไม่มีแล้วแววตาคู่นั้น ที่คอยห่วงใย แม้เสียงที่เคยปลอบใจ เมื่ออ่อนล้า ไม่มีมือที่คอยสัมผัส ให้กำลังใจคืนมา และชีวิตที่ยังเหลืออยู่ คงมีแต่ความว่างเปล่า เท่านั้น