ดอกหญ้า

โอ้แม่ดอกหญ้าเอ๋ย หนาวลมพัดเชยแล้วเจ้าจะบินไปไหน

เจ้าลอยสู่ฟ้าแสนไกล แล้วจะมีใครเขาเอื้อมมือไปใฝ่ถึง

หรือเจ้าอยากเป็นดอกฟ้า หาคู่เทวาชั้นดาวดึงส์

สุดฟ้าไกลพี่คงไปไม่ถึง จะเอื้อมคว้าดึงเจ้ามาเป็นดวงใจ

อย่าจากไกลเลยหนา วอนลมหวนมาพัดพาเจ้าลงได้ไหม

พี่คนนี้มีแต่ใจ คงตามเจ้าไปไม่ทันแน่แน่

หยุดรอพี่ก่อน เป็นคำอ้อนวอนจากใจรักแท้

คนอยู่ใกล้เจ้าไม่เหลียวแล โอ้แม่ดวงแดโปรดคืนกลับมา

ดอกไม้ร้อยหมื่น ไม่หวังชื่นดอกใดหรอกหนา

เจ้าก็เป็นเฉกเช่นดอกฟ้า เป็นเทพธิดาที่พี่เฝ้าปอง

เจ้าก็เป็นเฉกเช่นดอกฟ้า เป็นเทพธิดาในใจพี่เอย