นางฟ้าคนเดิม

ดอกไม้ ถึงมีกลิ่นหอมเพียงใด ไม่ช้าก็ร่วงโรย เหี่ยวเฉาไม่เหลือกลิ่นเอาไว้ ผิดกับรักเธอ ไม่เคยเฉา กลิ่นยังหอมยวนใจ สัมผัสรักเธอ อิ่มเอมใจ วันนี้ ก็เหมือนวันที่ฉันเจอเธอ รอยยิ้มเมื่อแรกเจอ ความรักเธอไม่ต่างจากวันนั้น เธออยู่ข้างกาย ร่วมความเหงา ร่วมสุขทุกคืนวัน ตัวฉันโชคดี ได้มีเธอ ขอบคุณที่รักและห่วง ห่วงใยอยู่เสมอ อาจทำให้เธอเหน็ดเหนื่อย แต่เธอไม่เคยจากฉันไป มีแต่เธอนั้น ไม่จากไปไหน ถึงฟ้าจะไม่สดใส เธอนั้นก็ยังอยู่ อยู่ปลอบใจฉัน ไม่ให้ท้อใจ ข้ามพ้นเรื่องที่เลวร้าย นางฟ้าคนเดิมของฉัน อย่างฉัน ก็เหมือนคนไม่เหลืออะไร ไม่พร้อมเท่ากับใคร สุดท้ายเธอเลือกอยู่กับฉัน สิ่งสำคัญ นั่นคือรัก เธอให้ฉันมานาน ไม่คิดต้องการสิ่งใด ๆ ขอบคุณที่รักและห่วง ห่วงใยอยู่เสมอ อาจทำให้เธอเหน็ดเหนื่อย แต่เธอไม่เคยจากฉันไป มีแต่เธอนั้น ไม่จากไปไหน ถึงฟ้าจะไม่สดใส เธอนั้นก็ยังอยู่ อยู่ปลอบใจฉัน ไม่ให้ท้อใจ ข้ามพ้นเรื่องที่เลวร้าย นางฟ้าคนเดิมของฉัน ไม่มีสิ่งใดสำคัญ เท่ากับเธอ หากปราศจากรักเธอ จะอยู่อย่างไร มีแต่เธอนั้น ไม่จากไปไหน ถึงฟ้าจะไม่สดใส เธอนั้นก็ยังอยู่ อยู่ปลอบใจฉัน ไม่ให้ท้อใจ ข้ามพ้นเรื่องที่เลวร้าย นางฟ้าคนเดิมของฉัน