ยามคิดฮอด...กอดด้วยอ้อมใจ

เป็นจั่งใด๋น้อนาง อยู่ทางพู้นคิดฮอดกันบ่ คนที่รออยู่ทางนี้เป็นห่วงหลาย รอก่อนนะ บอกพี่ยาก่อนลาไกล กระดาษใจเขียนสัญญาอยู่นาดอน หละก่อน สิไลลาบ้านสู่โรงงานในเมืองใหญ่ แฟนเอ๋ยแฟน ใจที่อ้ายฝากน้อง ฮักที่น้องฝากอ้าย เก็บรอไว้ใซ้ฮ่วมกัน อย่าลืมเด้อ เด้อแฟนอ้าย ฟ้าเอ๋ย ฟ้าฮ้องโหย่น เสียงโยน ๆ คือน้องฮ้องสั่ง ใจอ้ายฮ้องถามข่าวนาง ภาพน้องลาง ๆ ลอยมาแต่ไกล ไปอยู่กทม. เป็นจั่งใด๋น้อสาวโรงงานแฟนอ้าย ไผสิดูแลยามเจ้าเจ็บเจ้าไข้ เป็นอยู่จั่งใด๋ น้อแก้มอำทำ ยามที่คิดฮอด โทรไปกอดด้วยอ้อมใจเสมอ คำว่า 'รักเธอ' อ่านก็เจอในทุกข้อความ คืนนี้ดาวเต็มฟ้า หอมดอกมันปลาคะนึงหน่ำ ๆ ยามหอมแก้มผ่านมือถือเช้าค่ำ ปานได้อยู่นำยามที่สองเฮาไกลกัน จำจากบ้านหอบแรงงานลาถิ่น จำจากบ้านหอบแรงงานลาถิ่น เพราะหนี้สินพ่อแม่น้องยังคาค้ำอยู่คอ ฮักพบพ้อสร้างก่อมาโดน ฮู้แก่ใจสองคน บ่ต้องสนคำไทบ้าน กี่วันปีเดือนเลื่อนผ่าน คำว่าเฮาฮักกันยังส่งเป็นสาส์นสื่อใจ ถึงคอยนานทรมานปานใด๋ รอวันฟ้าเป็นใจเปิดทางให้เรา อดสาเอาก่อนเด้อหล่า ถ้าฝนดีปีหน้า ข้าวได้ราคาดี จะโทรบอกน้องรีบกลับนาทันที บอกลาโรงงาน ให้อ้ายจูงเข้าพิธี ฮักบ่มด้วยใจหลายปีสุกงอมพร้อมใช้ด้วยกัน