อนุทินรัก

ฉันจะเสกสรรสวรรค์ในใจ ยามเมื่อฉันเป็นผู้ปราชัย เพื่อหัวใจจะได้รื่นรมณ์ บันดาลความสุข ดับทุกข์ผ่อนคลายอารมณ์ มองดูโลกอย่างน่าชื่นชม ปล่อยอารมณ์ให้กับความฝัน เพราะความพ่ายแพ้จนพิการใจ เหลือชีวิตยังอยู่ยืนไป ไม่สนใจในสิ่งผูกพัน บันดาลใจชื่น ยังฝืนต่อไปวันวัน รักมีอีกก็คงเท่านั้น ไม่มีวันที่จะจริงใจ คนพิการใจ อยู่ไปอย่างคนใช้หนี้บาป ปลงตกแล้วสวรรค์คงสาป เกิดมาใช้บาปร่ำไป โลกสร้างความรัก แล้วสร้างคนเป็นมารหัวใจ กงกรรมกงเกวียนหมุนเวียนไป บาปบุญทำไว้เดินไปตามทาง พบความหลอกหลอนชีวิตมานาน จนจิตใจฉันด้านชาชิน อนุทินเหลืออยู่ลางลาง บันดาลใจดับ ระงับค่อยจางจางจาง เหลือชีพอยู่จิตใจอ้างว้าง ในเรือนร่างคนพิการใจ... (ซ้ำ)