ยิ่งใกล้ยิ่งเจ็บ

จากคนคนที่เคยมีใจกันอยู่ เปลี่ยนไปเป็นไม่มีเยื่อใยต่อกัน อยากลืมลืมทุกสิ่ง ลบล้างเรื่องวันวาน หากเราไม่เห็นกันคงลืมกันได้ หนักใจตรงที่ความจำเป็นบางอย่าง กดดันทำให้เราเจอกันต่อไป ยิ่งเจอใจยิ่งเจ็บมันทรมาณเกินไป ห่างกันไปให้ไกลมันยังดีกว่า * คนที่รัก ร้างไกลนั้นเจ็บไม่นาน คนไม่รักใกล้กันช้ำใจยิ่งกว่า แต่ว่าหนทาง ทางของคน ไม่มีให้เลือกเท่าไหร่ เจ็บซักเท่าไร ก็ต้องรับมา อีกนานนานเท่าไรมันจึงจะจบ จบไปไปให้ไกลไกลกันสุดตา อยากมีชีวิตไหม่ ไม่ต้องมีเธอมา ต้องเจอกับสายตาเย็นชากันอยู่ เจ็บปวดเสมอ ที่ต้องเจอกัน เอ่ยปากต่อกัน เหมือนคนใหม่ จำใจแสดง แกล้งทำกันไป อย่างไม่ค่อยเต็มใจอย่างกับคนไม่เคยรักกัน ต้องเจอกับสายตาเย็นชากันอยู่