Lucio Fulci

λούτσιο φούλτσι πες μου τι να κάνω

αφού δε ξέρω να ζω δείξε μου πως να πεθάνω

γεννήθηκα στην αβάνα δίπλα

σινεμά είναι στο χαλάνδρι ρε

δυο ετών θυμάμαι το σεισμό του 81

χορεύω από τότε στο δικό του το ρυθμό

μικρός έφαγα πόρτα στην αβάνα

η ταμίας να λέει βίαιη η ταινία για μένα

την βρήκα δέκα χρόνια μετά στο ίδιο γκισέ

δε σου φαίνεται η ζωή πιο βίαιη εσένα

την αγάπησα και ας δεν την ήξερα

όπως αγάπησα να μην έχω φίλους

χαϊδεύω ακόμα στον ύπνο μου

τους δυο νεκρούς μου σκύλους

έφυγαν γρήγορα

έφυγα και εγώ πήγα σχολείο

δε μιλάω για αυτό

έχω μητέρα τη νηπιαγωγό

έχω στο τρόμο πτυχίο

τα' κανα θάλασσα στο ωδείο

είχα όμως το vangelis φυλακτό

τον xenakis στο σταυρό

θα έβρισκα το λάθος δρόμο

αυτόν να ακολουθώ

γύρισα κάποιες ταινίες

γύρισα το κόσμο για να σε βρω

στο σινεμά οι κακοί βίαια μας αγαπάνε

σινεμά είναι εκεί που τα κορίτσια μας δε γερνάνε

σινεμά θα είναι

σινεμά είναι

στο μέλλον με σκέφτομαι ζόμπι

αυτό είναι το νέο μου χόμπι

κουράζω το μωρό μου

έχω πόνο να χαρίζω ακριβό μου

και κάπως σύντομα χωρίς ανκόρ

να τελειώνει το δικό μου amarcord