Paraxena Pou Fisixe Stin Poli

Παράξενα που φύσηξε στην πόλη

Στα μάτια της το δάκρυ παγωμένο

Πώς μας τις κλέψαν᾿ έτσι τις ζωές μας

Κι έμεινε τ' όνειρο στην πόρτα καρφωμένο

Πώς μας τις κλέψαν᾿ έτσι τις ζωές μας

Κι έμεινε τ' όνειρο στην πόρτα καρφωμένο

Τώρα κρυώνω και φοβάμαι στο κενό

Όμως το μαύρο της ζωής μου αντιστρέφω

Σαν ποιητής που ξάφνου βρίσκει το κοινό

Από τον κύκλο των χαμένων επιστρέφω

Σαν ποιητής που ξάφνου βρίσκει το κοινό

Από τον κύκλο των χαμένων επιστρέφω

Παράξενα που φύσηξε στην πόλη

Στα κεραμίδια της το φως αντιφεγγίζει

Τα χρώματα στις στέγες αίμα τρέχουν

Κι ο Πολ μ' ένα πινέλο ζωγραφίζει

Τα χρώματα στις στέγες αίμα τρέχουν

Κι ο Πολ μ' ένα πινέλο ζωγραφίζει

Τώρα πληρώνω ένα τίμημα σιωπής

Όμως επέστρεψα να πάρω κι ας ματώσω

Για ό,τι μ' έφερε στα χρόνια της οργής

Συγχωροχάρτι σε κανένα δε θα δώσω

Για ό,τι μ' έφερε στα χρόνια της οργής

Συγχωροχάρτι σε κανένα δε θα δώσω