ไม่อยากเหงาแล้ว (Call Me)

ไม่อยากจะเหงาแล้ว ฉันไม่อยากจะเหงาแล้ว ถ้าเธอได้รู้คงจะดี ถ้าเธอทักมาคงจะดี ไม่อยากจะเหงาแล้ว ฉันไม่อยากจะเหงาแล้ว ถ้าเธอได้รู้คงจะดี ถ้าเธอทักมาคงจะดี ได้ไหมเธอ ได้ไหมเธอ ก็มันชินกับการเป็นคนเหงาเหงา อ่านหนังสือจิบกาแฟ กับดอกไม้เฉาเฉา อยู่คนเดียวไม่จำเป็น ต้องให้ใครเข้ามา เจ็บมาเยอะกับความรัก จนฉันไม่กล้าหวัง ผ่านเข้ามาและผ่านไป เป็นแบบนี้ซ้ำซ้ำ อยู่คนเดียวไม่จำเป็น ต้องหาใครเข้ามา แต่ทำไมวันนี้ฉันนั้นเปลี่ยนไป ใจที่มันเคยเฉยชากลับหวั่นไหว แค่สบตาเธอครั้งเดียว แค่ครั้งเดียว ไม่อยากจะเหงาแล้ว ฉันไม่อยากจะเหงาแล้ว ถ้าเธอได้รู้คงจะดี ถ้าเธอทักมาคงจะดี ไม่อยากจะเหงาแล้ว ฉันไม่อยากจะเหงาแล้ว ถ้าเธอได้รู้คงจะดี ถ้าเธอทักมาคงจะดี ได้ไหมเธอ ได้ไหมเธอ Oh baby อยู่คนเดียวมาก็ตั้งนานแล้ว ไม่ได้มีคุยด้วยนานแล้ว คำว่ารักมันเป็นอย่างไร Oh baby แต่อยู่คนเดียวแบบนี้ไม่เอาแล้ว อธิษฐานบอกใครข้างบนนั้น ขอให้ได้เจอคนที่อยู่ในฝัน แต่ทำไมวันนี้ฉันนั้นเปลี่ยนไป ใจที่มันเคยเฉยชากลับหวั่นไหว แค่สบตาเธอครั้งเดียว แค่ครั้งเดียว ไม่อยากจะเหงาแล้ว ฉันไม่อยากจะเหงาแล้ว ถ้าเธอได้รู้คงจะดี ถ้าเธอทักมาคงจะดี ไม่อยากจะเหงาแล้ว ฉันไม่อยากจะเหงาแล้ว ถ้าเธอได้รู้คงจะดี ถ้าเธอทักมาคงจะดี ได้ไหมเธอ ก็ไม่รู้ที่เธอสบตา มันจะเกี่ยวกันไหม ถ้าฉันทิ้งผ้าเช็ดหน้า มันจะโบราณไปไหมนะ มันเหงาอะไรอย่างนี้ มันเหงาอะไรเบอร์นี้ ศูนย์แปดสี่เจ็ดสี่หนึ่งศูนย์ ตุ๊ดตุ๊ด ไม่อยากจะเหงาแล้ว ฉันไม่อยากจะเหงาแล้ว ถ้าเธอได้รู้คงจะดี ถ้าเธอทักมาคงจะดี ไม่อยากจะเหงาแล้ว ฉันไม่อยากจะเหงาแล้ว ถ้าเธอได้รู้คงจะดี ถ้าเธอทักมาคงจะดี ได้ไหมเธอ ไม่อยากอยู่แบบเหงาเหงา