An Vardır

An vardır bir ömür yaşanamaz

An vardır yaşanır bir ömür unutulamaz

Zaman bir tilkidir kurnaz ve kaçak

Kaçan zamanın götüremediği

Silinip giden mekânlara inat

Yaşayan ve yaşatılan anlar vardır

Zaman kaçsa da dörtnala

Zaman bütün kolpalarını çekse de

Yaşlandığı yerde sonsuza dek

Yaşayanları bekleyen anlar vardır

Kimi zaman biter mi bu acılar dediğin halde biten

Bitmemesi için dua ettiğin halde biten

Mutlulukların yaşandığı anlar

Sigaranı çekme o sigara

O sigara değil yakmaz genzini

Çaydan çektiğin yudumlarda değişmiş

Garsonlar üniformalı

Adını unuttuğum kahvecinin kendi de yok

Sabahladığın kahvehanede

Oysa çok oturmuştum burada

Hoş geldin diyen yoktu

Az ötede oturduğum evin adresini de hatırlamazsın şimdi

Gelen icra memurları bile unutmuştur adresi

Yine aynı şarkı

Hani o bırakım giderken beni

Vallahi hiç bırakmadım diye bağırmak vardı

Bağıramazsın ki Efes güneşini cila yapmadın ki

Hem Hasanla öbürü kimdi

Oysa oysa İstanbul da istiklal caddesinde karşılardın sık sık

Hani bir gece vakti yurdun önünde

Bütün gözlüklülere hastayım ulan diye nara atmıştı

Neyse; o anın şahitleri de yok şimdi

Birde üstüne üstlük adında değişmiş

Üniformalı garson "Sabri abi çay alır mısın?" diyor

Mekândan olsa gerek takıldım kaldım

Oysa oysa pasaportta ve ya Ömer ağada çay içmek vardı hesapta

Dur gitme

Oysa neler yaşandı bu şehirde?

Ulvi davaların dikenli yollarında ne ihanet pazarları kuruldu

Hülasa döneme bu şehre demiştin; döndün

Belki de daha çok döneceksin dönmem sandığın dönülmezden

Yaşadığım anlara emanet ettiğim kavgamı

Bıraktığım yerden vermeye döndüm bu şehre

Ey anılarımın şehri

Ey dönmemi döndüm yapan şehir

Bana verdiğin bir hediye dört oldu

Şimdi yalnız değilim beş olduk

Sıra bizde bu kavganın sonu belli

Hırpalatma istersen kedini

Pes et, pes et

Ey kavgalarımın şehri

Pes et