Мы такія запаволеныя
Калі за вокнамі манахром
І незалежныя светлафоры
Плынь накрые нас, і зноў цішыня
І мы спыняем, хто на сезон, хто на гады
А хто назаўжды свае маторы
Даруй! Я ўзнімаю твар угару
Даруй! Я не губляю маю мару
Даруй, краіна сноў, дзе попел і снег
Даруй, даруй мне!
Дзень праз вокны ў халодны пакой
Як усё, што мы рабілі дарма
І так у выніку было лепей
Мне самотна, ты мяне супакой
Ты нават не чакала сама, як мала цяпла
Як мала святла ў маім сусвеце
Даруй! Я ўзнімаю твар угару
Даруй! Я не губляю маю мару
Даруй, краіна сноў, дзе попел і снег
Даруй, даруй мне
Даруй! Я ўзнімаю твар угару
Даруй! Я не губляю маю мару
Даруй, краіна сноў, дзе попел і снег
Даруй, даруй мне
Даруй мне, даруй мне
Даруй мне, даруй мне
Даруй мне, даруй мне
Даруй мне, даруй
