Тут напэўна да нас былі людзі
Рухалі неба
І ад снежня да студня
Не жылі з заміраючым сэрцам
Тварам у берцы
Як было ўжо не будзе
Слухай сябе, калі цёмна!
Слухай
Сваё дыханне
Халоднымі выспамі вочы маўклівыя, хворыя
Калі застаецца Вера, Надзея, Вікторыя!
Замест кахання
Слухай дыханне
Вырашай заставацца і здолець
Чуеш як стогнуць?
Твае рукі, без волі
Вырашай адлятаць, не вяртацца
Цяжкая праца
Адпускаць у непакоі
Слухай сябе, калі цёмна!
Слухай
Сваё дыханне
Халоднымі выспамі вочы маўклівыя, хворыя
Калі застаецца Вера, Надзея, Вікторыя!
Замест кахання
Слухай дыханне
