Carraig Aonair

Ó Luan dubh an áir tháinig suaimhneas ró-bhreá Is do ghluaiseathair uaimse leath-uairín roimh lá Ag iascaireacht i mbád, i gcontúirt bhur mbá 'S go mbeidh iarsma na bliana úd bhur ndiaidh go bhfaghad bás 'Sé Dónal mo mhaoin an té ab óige dem chlainn Agus coicís ón lá san a tháinig sé i dtír Gan tapa gan bhrí, gan anam 'na chroí Ach a ghéaga boga geala is iad leata ar a dtoinn 'Sé Cormac mo stór, 'sé rí na bhfear n-óg A bhí mómhuil maiseach múinte géarchumtha go leor Do scríobh sé ar a' gcóir leis an mbúcla ' bhí ina bhróig Gurb í Carraig Aonair a chéile go deo Nuair a théimse ar an gclaí, is go bhfeicim uaim síos Nuair a chím Carraig Aonair ó pléascann mo chroí Is ar ais liom arís go mullach mo thí Ós gurb í Carraig Aonair is céilí dom chloí