Poproszę więcej siebie

Jestem drobiazgiem wiszącym w próżni Takim jak ty, a tyle nas różni Jestem człowiekiem zza naszej wspólnej ściany Ale od lat się nadal nie znamy Jestem za moim oknem świata widoku Zza wielkiej płyty, nie widzę obłoków Jestem kołem włożonym w ogromne koło Kręcimy się nieprzytomnie ze sobą A ja coraz częściej czuję Że wszystko w sobie lubię Chcę więcej siebie Więcej siebie Siebie Poproszę więcej siebie Jeśli zapytasz, co daje mi szczęście To ci odpowiem, że spokój Przyklejam ciało do ziemi Bo tam moje miejsce Gdzie prawdę mam zawsze przy boku A tam gdzie jest mało, ukrywa się w tłumie gdy Tyle głów do mnie uśmiecha się szczerze Od fałszu odróżniać prawdy nie umiem Więc ufam i zawsze zostaje frajerem Lecz coraz częściej czuję Że wszystko w sobie lubię Chcę więcej siebie Więcej siebie Siebie Poproszę więcej siebie Chcę więcej siebie Więcej siebie Siebie Poproszę więcej siebie Siebie, siebie Siebie, siebie, siebie Siebie, siebie Sie-siebie, siebie, siebie Siebie, siebie Siebie, siebie, siebie Siebie, siebie Sie-siebie, siebie, siebie Siebie chcę tyle na jawie co we śnie (siebie, siebie, siebie, siebie, siebie) Siebie tak dużo jak nigdy wcześniej (siebie, siebie, siebie, siebie, siebie) Tyle co ciało moje uniesie (siebie, siebie, siebie, siebie, siebie) Siebie tak bardzo jak nigdy wcześniej (siebie, siebie, siebie, siebie, siebie) Chcę więcej siebie Więcej siebie Siebie Poproszę więcej siebie Chcę więcej (sie) Siebie chcę tyle na jawie co we śnie (więcej siebie) Siebie tak dużo jak nigdy wcześniej (siebie) Tyle co ciało moje uniesie (chce więcej) Siebie tak bardzo jak nigdy wcześniej (wow!) Siebie (wow!)