ปล่อยให้เด็กได้แฟนดี ๆ บ้าง

เหมือนเอาไม้ไผ่ ไปสอยดาว ยอมยกธงขาว ให้กับเขา ดอกฟ้าหรือจะโน้มให้เรา ดอกขี้ไก่ยังยอมเฉา ดีกว่าให้เราดอมดม อยากเชยชม แต่สุดช้ำ เหมือนเจอไม้งาม เมื่อยามขวานบิ่น จึงยอมตัดใจ ยอมให้เธอโบยบิน ปล่อยหน่อไม้เริ่มแทงโผล่ดินให้กลายเป็นลำ ปล่อยให้เด็กได้แฟนดี ๆ มั่ง ยอมผิดหวังเพื่อให้เธอเจอคนเหมาะสม ลงเรือลำเดียวกัน กับฉันนั้นมีแต่จม ปล่อยเธอเดินไปบนทางปูพรม อย่ามาย่ำตม บนถนนคนโซ ใครเข็นครกขึ้นเขา แต่เราเข็นเขาลงครก ดาวจะตกตรงไหน ได้แค่มองเหม่อ ไม่อาจฝืนยื่นใจ เข้าไปเสนอ เพราะอยากปล่อยเธอ เฮ้อ เฮ้อ เฮ้อ เจอคนดีดี อยากเชยชม แต่สุดช้ำ เหมือนเจอไม้งาม เมื่อยามขวานบิ่น จึงยอมตัดใจ ยอมให้เธอโบยบิน ปล่อยหน่อไม้เริ่มแทงโผล่ดินให้กลายเป็นลำ ปล่อยให้เด็กได้แฟนดี ๆ มั่ง ยอมผิดหวังเพื่อให้เธอเจอคนเหมาะสม ลงเรือลำเดียวกัน กับฉันนั้นมีแต่จม ปล่อยเธอเดินไปบนทางปูพรม อย่ามาย่ำตม บนถนนคนโซ ลงเรือลำเดียวกัน กับฉันนั้นมีแต่จม ปล่อยเธอเดินไปบนทางปูพรม อย่ามาย่ำตม บนถนนคนโซ