Erkek Adam Ağlamaz

Kalp hastasıyım ben ondan yalnız dolaşamam

Emanetim çığlığım kriz geldiğinde bırakamam

Olan olmayanlar etti çamurdan ayakkabılarımı aynam

Teke tekler kolaydır denesene linçe de dikmidir kafam

Papatyalar çelikten sever sevmez bağlamaz

Artık neden duymuyoruz erkek adam ağlamaz

Gözler haset kaçan velet geçen teğet maske baret

Vicdanımın yanları oldu örümcek yuvaları

Yağma yağmur yağma

Soğur da havalar üşürsün sonra

Sana giydirebileceğim montum yama

Anlatamayız derdini havuzlu villalara

Zihnim alabora doğrularla yanlışlar takas

Soytarının eğlencesi sıfırdan yakın bir makas

Işıldamasa da umudum tutmadı tek bir kir pas

Harfler sırayla delip geçti dersin tıpkı bir kanas

Doğma yavru doğma

Ortasız çağda ya zalim dinlersin ya zırva

Çatlamış sivri buzlar emanet rüzgarlara

Kıyamam kaldıramam dayanamam susmana

Kalktığımda hamd ederim belki daha uyuyamam

Düştüğümde göğe bakar gözyaşımı saklayamam

Kendi başımı okşarım tesellimi sollayamam

Şeritler daralmıştı bariyerlere anlatamam

Halat koptu kopacak yelkenler yaşlandı artık

Üç gün diyenler haklı efsanelerse doğruymuş

Boş kalır içi cevher dolu olan her sandık

Kimler derdi ki kimselere kimsesiz kaldık

Ağla evlat ağla

Uyan diye sallıyorum bu defa

Özgürsün saramam seni bir daha

İyi baksın diye tembih ettim toprağa

Papatyalar çeliktendi döner patlar bağlamaz

Artık neden duymaz olduk erkek adam ağlamaz

Gözler haset kaçan velet geçen teğet maske baret

Vicdanımdı damları olan örümcek yuvaları

Çoğunluk bozuk azlardan olmak zor

Ölümün vakti kitapta bırak kasksız gitsin motor

Mavi gezegen size kalsın hep gördüler beni hor

Balıkları ben saldım sanmayın yaralı olan tor