STRESİN ARKA BAHÇELERİ

NEFES ALMAK BILE STRESLİ, GÖZE BATMAZDIK BILSEYDIM ISTESEM OLURDU BILMEZDIN DİNLESEM IC SESIMİ GULMEZDIK GÖRMEZ GELİPTE GÜLERDİM KENDIMI KANDIRMAZ ÜZERDİM OZAMAN DEĞERİ BİLMEYEN OLURDUM VALLAHİ 5 PARA ETMEZDIM

GÖZÜMÜ KAPADIM UYUDUM GÜNLERCE ANAMI BABAMI DUSUNDUM HEPSINDE AĞLADIM DÜNLER DE YALNIZLASINCA ANLIYOR INSAN DEĞERİ KALMIYOR GÜLLERİN BİLE AYNADA KAYBOLAN YUZUME TEBESSÜM Etmedım ÜRKEKÇE

KENDIMLE SAVASIM BITMEDİ KÜSTÜKÇE ŞİDDETİ ARTIYOR BİLİYOM HERKES YALNIZLASIYOR KARANLIK ODAMA YANSIYOR DALMIYOR RÜYAYA RADIKAL AĞLIYOR YAGMUR YAGMADI GOZLERIM DAMLIYOR KALMIYOR ANLAMI KAPLIYOR DOKTOR AZALTMIYOR SENELER GECIYOR ÜSTÜMDEN / HATRIMI SORMUYOR KIMSELER CIKARI OLMAYAN SÜRDÜRMEZ / SÜRTÜNMEZ BİLE MÜHRÜMDEN GEÇMİYOR ZATEN GÖNLUMDEN / KİMSESİZ OLSAM DA EKSILMEM SAYFALAR EKSILSE ÖMRÜMDEN / KİMSENIN ONUNDE EGILMEM

HİÇBİRSEYDEN YANA BEKLENTIM YOK UNUTULUVERIYOR INSAN DİYORUM OZAMAN KORK ALIŞIK DEĞİLSİN HAZIR OLSAN KAÇ YAZAR HİÇ KİMSEDEN FARKIN YOK EKSIK COK SABRIN YOK ACELEN VAR BORCUN COK BEKLEYEN YOK GÖZUNU BULAYAN HIRSTAN KOP ALLAHTAN KORK, KULLAR HOR GOZLER MOR DIYOR DEPRESYON BITMEK BILMIYOR DEKATLON AKSIYON ALMIYOR MONOTON AKSINE DÖKÜYOR YAPRAKLARINI DOĞMUYOR O GUNEŞ ODANIN KARANLIKLARINA