Mage Lowe

මගේ ලොවේ මං ඉන්නේ හැමදාම තනියම සතුට ලැබෙන මග නොදනිමි මම තව සිනහාවෙන් සැනසෙන්නේ ගත සිත පමණකි තනිවම තනිකම මැද සිරවී මම මතකයි ආව පාර මගෙ කටුකම රිදවයි මතකයන් මගෙ හිත හැමදාම සරලයි ජීවිතෙ නැ ලග ලොකුකම තාමත් රජ වෙන්නෙ හැමතැන බොරුවම තාමත් අතරමං ජීවන කතරක වින්දට ලෝකෙ සතුටින් මං හිත යට ඇති දුක නැති දේවල් හෙව්වෙ නැ ඇති දේ මිස නැති වැරැද්දට පහත් කරෙ නැ මම හිස කප්පරක් තියනව පොදි බැදන් හිතේ හීන වත්කරන් බොනවද නොදැනම විස පාන විද්දට වැඩක් නැ වැරදුනොතින් උබෙ මාන ලංකර ගත්තට වැඩක් නැ ගිනිගනී පුලුන් ගින්න සුන්දර නෑ මං වින්ද ජීවිතේට දුකයි උරුම රත්තරං නැ අතේ කරේ තිබ්බට මනුස්සකම හෙව්වට සතුට හැමතැනම පිරිලා දුක දැක්කට කවදාවත් මනින්නෙපා ඒ රුවේ පිටම මගේ ලොවේ මං ඉන්නේ හැමදාම තනියම සතුට ලැබෙන මග නොදනිමි මම තව සිනහාවෙන් සැනසෙන්නේ ගත සිත පමණකි තනිවම තනිකම මැද සිරවී මම ගැම්මට නැවෙන්නෙ කවදත් හරි පැත්තට මැදි වෙන්නැ කවදාවත් කාගෙත් බොරුවට නැවුනෙ නෑ කවදාවත් වාසි පැත්තට මොත්තෙ දාලා කවුරුත් වල කැපුවෙ යටටම කිව්වට පලක් නැ දනී මම කාගෙත් කතාව ලිව්වට අද සතුටෙන් ඒ කාලෙ ලිව්වෙ දුකම කතාව ගෙවුවෙම කාලෙ වීදී ගානෙ මම වෙලා මුලාව අදුරු රැයවල් තමා නිව්වෙ මගෙ ගතේ විඩාව සතුටුයි අද ඉන්න තැනත් එක්ක බැලුවම එකට ඉදපු අය ඇරියෙම පෙන්නල බලුකම වෙන්කර ගත්තෙ අම්ම තමයි ලෙයින් මව්කිර මමත් වෙන්කර දැක්කා සමාජෙ ඉන්න මිනිසව ජීවිතෙ හැටි ඔහොමයි අමුතු ගමනකි දවසක ගමනෙ කෙලවර වෙන්න මරනෙකින් ටික දවසකින් අපිත් යන්න සැනකින් ඉන්න ඕනෙ හිනා වෙලා දුක තිය පැත්තකින්