Ένας μισοτελειωμένος καφές
Κι ένα τσιγάρο που δεν κάπνισα
Η σύνοψη μιας μέρας
Που την πλήξη καταχράστηκα
Το διπλανό ζευγάρι όλη μέρα κάνει σεξ
Και η γριά απέναντι μου κάθε τόσο μου συστήνεται
Οι τοίχοι στο δωμάτιο στολισμένοι με ενοχές
Ενός ανθρώπου ξένου που εμένα υποκρίνεται
Κάποιος φώναξε πως γέρασε,
Κάπου ήταν στο Παγκράτι θυμάμαι
Εκεί που τριγυρνάνε μόνο σκιές
Και στα μπαρ ακόμα σε κερνάνε
Άνθρωποι τρέχουνε να πάνε στην δουλεία
Και μια σιωπή να διασχίζει τον αέρα
Τα καφενεία είναι γεμάτα όπως παλιά
Μα εγώ αδειανός υπό του δειλινού το βλέμμα
