Белае Вiно I Чырвонае

У крышталь зара вечаровая налівала нам Белае віно і чырвонае роўна напалам Ростанню было замучонае Шкло крыштальнае. Белае віно і чырвонае, развітальнае. Белае віно і чырвонае – кожнаму сваё, На тачонае-залачонае лёсу вастрыё. А жыццё такое кароткае: Знічкай прамільгне, А віно такое салодкае, горкае на дне. Дзве зары, зары, дзве крыштальныя, Толькі ўспамінаць Вечаровая і світальная разам не гараць. Рассякае нас На тачонае-залачонае лёсу вастрыё. Белае віно і чырвонае - кожнаму сваё. Белае віно і чырвонае – кожнаму сваё, На тачонае-залачонае лёсу вастрыё. А жыццё такое кароткае: Знічкай прамільгне, А віно такое салодкае, горкае на дне. Белае віно і чырвонае – кожнаму сваё, На тачонае-залачонае лёсу вастрыё. А жыццё такое кароткае: Знічкай прамільгне, А віно такое салодкае, горкае на дне. На тачонае-залачонае лёсу вастрыё, Белае віно і чырвонае – кожнаму сваё. На тачонае-залачонае лёсу вастрыё, Белае віно і чырвонае – кожнаму сваё. Белае віно і чырвонае – кожнаму сваё, На тачонае-залачонае лёсу вастрыё. А жыццё такое кароткае: Знічкай прамільгне, А віно такое салодкае, горкае на дне. А-а-а яй кожнаму сваё А-а-а яй лёсу вастрыё. А жыццё такое кароткае: Знічкай прамільгне, а віно такое салодкае, Горкае на дне-е-е.