Yalnız Biriyəm

Həyatdan qovuldum ömrə gəlmədən bahar

Üzüldüm, yoruldum, gəlmir, gəlməsin daha

Ucuz dünyaya, deyəsən, bu dəfə gəlmişəm baha

Gedin deyin onlara, mən yalnız biriyəm

Həyatdan qovuldum ömrə gəlmədən bahar

Üzüldüm, yoruldum, gəlmir, gəlməsin daha

Ucuz dünyaya, deyəsən, bu dəfə gəlmişəm baha

Gedin deyin onlara, mən yalnız biriyəm

Neçə doğma bildiyin adamın haqqını

Yeyərək lal olmuşsan

Neçə dostunçün dağ idin

İndi isə dağlara yağan o qar olmuşsan

Yoxluq içində yox olmuşsan

Varlıq olanda da var olmuşsan

Soruşsaz, deyər, bəlkə də

Sevginin içində vəfasız yar olmuşsan

Nə isə, dostum, ümid edirdin ki, bir gün gələcək

Haradan biləsən, yaşadığın həyat

Gülən üzünü bir də güldürməyəcək?

Hər şeyi özünə etiraf etsən də

İçindəki alovu söndürməyəcək

İntihar eləməyə cəhd eləsən də

Öldürməyən həyat öldürməyəcək

Həyatdan qovuldum ömrə gəlmədən bahar

Üzüldüm, yoruldum, gəlmir, gəlməsin daha

Ucuz dünyaya, deyəsən, bu dəfə gəlmişəm baha

Gedin deyin onlara, mən yalnız biriyəm

Həyatdan qovuldum ömrə gəlmədən bahar

Üzüldüm, yoruldum, gəlmir, gəlməsin daha

Ucuz dünyaya, deyəsən, bu dəfə gəlmişəm baha

Gedin deyin onlara, mən yalnız biriyəm

Üzünün hörmətinə dönən bu dünya

Məni saymır, səni bəs sayarmı?

Gecələri, gündüzləri, dünyanı

Yaradan Tanrı üzünə baxarmı?

Gəl sən divarlarımdan yapış

Öldürür bu həsrət ağrısı

Sözləri bitən şairlərinin

Gecə yarısında hüzn yanğısı

Gəl sən gecələrimə səhər ol

Dön bu dünyamı bir dəfə

Gəl bax, yaşamaq ağrısından

Dərd çəkirəm hər gün hələ də

Ölmədim, amma ki halsız diriyəm

Milyonlardan yalnız biriyəm

Mən yalnız biriyəm, mən yalnız biriyəm

Həyatdan qovuldum ömrə gəlmədən bahar

Üzüldüm, yoruldum, gəlmir, gəlməsin daha

Ucuz dünyaya, deyəsən, bu dəfə gəlmişəm baha

Gedin deyin onlara, mən yalnız biriyəm

Həyatdan qovuldum ömrə gəlmədən bahar

Üzüldüm, yoruldum, gəlmir, gəlməsin daha

Ucuz dünyaya, deyəsən, bu dəfə gəlmişəm baha

Gedin deyin onlara, mən yalnız biriyəm