ชมเชย

ติดอยู่ในเกมส์ เกมส์ที่ต้องแข่งขัน มีเธอเป็นเดิมพันที่ต้องแย่งชิง ลงแข่งกับเขาแต่ไม่เคยเข้าชิงได้สักครั้งเลย ติดใจที่แพ้แต่ว่าใครจะสน ก็ในเมื่อผลอยู่ที่ผู้ตัดสิน ทุ่มเทแค่ไหนเธอก็คงไม่อินและไม่กินใจ

เหมือนแพ้แล้วพาลว่ากรรมการลำเอียง หรือฉันจะฝันได้แค่รางวัลข้างเคียง ใจก็รู้อยู่เต็มอกว่าฉันควรจะยอมยกธง

แข่งไปก็แพ้ ได้แค่รางวัลชมเชย คงไม่ได้เธอมาเชยชม เธอคงไม่นับคะแนนที่สะสม กับสิ่งที่ฉันทำให้ แข่งไปก็แพ้ ถึงแม้ว่าแพ้ได้เป็นพระ ขอชนะเป็นมารได้ไหม ชอบคนที่เขาไม่ชอบก็ตกรอบไป ไม่มีทางชนะใจ

ผิดกติกาหรือว่าฟาวล์ตรงไหน ด้วยเหตุอันใดใยถึงไม่ได้คบ ไม่ต้องตบไหล่ บอกฉันว่าขอบใจ ก็ไม่ต้องการ