Kendine Bir Sor

Kalk kanepeden, yat yerine

Gün geçtikçe batıyorsun derine

Ne işin var ne de gücün

Zamanı almaya yetmez alım gücün

Düşünmekle harcadın ömrünü

Kolay unuttun geçmişini, dününü

Kimi iş ister kendine, kimi eş

Bedel nedir bilmez, sanır hayat ona beleş

Bana dokunmayan yılan bin yaşasın

Oh, ne âlâ, bir tek sen kral, paşasın

Gün gelip devran döndüğünde

Belki anlar son sevenini gömdüğünde

Kendine bir sor "Neredeyim?"

İki arada bir deredeyim

Bu bilinmezliğin içinde

Çok güvensiz bir zemindeyim

Kendine bir bak "Neredeyim?"

Rotası belirsiz bir gemideyim

Bu bilinmezliğin içinde

İlerlesem de gerideyim

"Bugünün yarını da var" demekle geçti ömrün

Daha fazlasını istedikçe istedi senin türün

Bencil arzularına alet ettin saf düşünceleri

Beğenmediğin fikirlere vurdun zincirleri

Kendi kuyruğunu ısıran yılan

Hiç mi fark etmedin kendini zehirlediğini, ulan?

Sürüp gitmezdi belki bu döngü

Olmasaydın eğer bu kadar aç gözlü

Diktikçe diktin her yere şaşalı bi' mezar taşı

O rengârenk kağıtlar yerine önce biraz vicdan taşı

Unuttukça unutur, içindeki çocuğu öldürür

Gençliği kursağında kalmış bi' nesil

Bu devranı döndürürse bi' tek onlar döndürür

Kendine bir sor "Neredeyim?"

İki arada bir deredeyim

Bu bilinmezliğin içinde

Çok güvensiz bir zemindeyim

Kendine bir bak "Neredeyim?"

Rotası belirsiz bir gemideyim

Bu bilinmezliğin içinde

İlerlesem de gerideyim

Kendine bir sor "Neredeyim?"

İki arada bir deredeyim

Bu bilinmezliğin içinde

Çok güvensiz bir zemindeyim

Kendine bir bak "Neredeyim?"

Rotası belirsiz bir gemideyim

Bu bilinmezliğin içinde

İlerlesem de gerideyim