ดินสอสู่ปากกา

เด็กน้อยผู้เบื่อดินสอ ตั้งตารอวันจะได้ของใหม่

ปากกาที่เธออยากใช้ ใกล้เข้ามาเร็ววัน

เปลี่ยนไปเป็นครึ่งบรรทัด เต้นและตื่นกับการได้รอคอย

ปากกาที่เธอใฝ่ฝัน แม้ไม่รู้มันดีกว่าอย่างไร

*ผิดพลั้ง ครั้งใด ไม่อาจแก้ไขให้เหมือนเดิม

ฝากไว้เพียงรอยหมึกซึมฝังลึกลงไป

**จนได้รู้และเข้าใจถึงรสชาติของการเติบโต ไม่เห็นอร่อยเลย

มันขม ยากจะกลืนลง ไร้ความกล่อมกลม

ถึงที่รัก เมื่อเธอคาดหวังอาจต้องพบความผิดหวัง ไม่เหมือนที่เธอเคย

วาดฝัน เมื่อครั้งที่เธอยังใช้ดินสอ

แต่แล้ววันหนึ่งเด็กน้อยพบว่ามันกลับไม่ได้ดีกว่า

ดินสอที่เธอเคยใช้ ขีดเขียนเมื่อวัยเยาว์

สุดท้ายเธอก็โหยหาบรรยากาศวันวานเมื่อครั้งเก่า

ดินสอที่ถูกทิ้งไว้ ตอนนี้เธอคิดถึงมันสุดใจ

*, **

*, **

ในวันนี้ เพื่อนที่เธอรัก ต่างแยกย้ายกันเติบโต ไม่พบเจอกันเลย

มันเหงา มากจนเกินทน จนยิ่งจ่อมจม

ฝันถึงรัก ที่มันสดใส กลับเจอเขาที่จากไป ไม่เหมือนที่เธอเคย

วาดฝัน เมื่อครั้งที่ เธอยังใช้

**