โทรหาผีตอนตีหนึ่งสิบสอง

คนเราจะมีเบอร์โทรบางเบอร์ที่ยังคงเม็มไว้

ถึงรู้ว่าโทรยังไงเขาก็จะไม่ได้รับ

กดโทรศัพท์ อยากให้เธอรับ อยากให้เธอรับ

โทรมาบอกว่าเหนื่อยเหลือเกิน

โทรมาบอกว่าท้อเหลือเกิน

บางทีมันก็เดินต่อไปแทบไม่ไหว

เธอได้ยินหรือเปล่า เธอได้ยินบ้างไหม

ยังไม่มีผู้ใด ที่เป็นได้อย่างเธอ

กดโทรมาหา ทั้งๆ ที่รู้ว่าเธอจะไม่รับ

โลกเปลี่ยนแปรผันฉันไม่ได้นับว่ามันนานแค่ไหน

แต่เธอคนนี้คือคนเดียว ที่ฉันจะยังคงจำฝังใจ

ยิ่งมันเนิ่นนานแค่ไหน ภาพเธอยิ่งแจ่มชัด

กดโทรไปหา ทั้งๆ ที่รู้ว่าเธอไม่อยู่แล้ว

ไม่มีเธอแล้ว แล้วฉันต้องเดินด้วยตัวเองลำพัง

ถ้าหากวันนี้เธอได้ยิน ถ้าเธอจะได้รับฟัง

แค่เพียงสักครั้ง ฉันได้แต่หวัง

โทรมาวอนให้ปลอบฉันที

ช่วยบอกทางกับฉันสักที

ว่าชีวิตที่มี ต้องเดินไปทางไหน

เธอได้ยินหรือเปล่า เธอได้ยินบ้างไหม

ยังไม่มีผู้ใด ที่เป็นได้อย่างเธอ

เธอได้ยินหรือเปล่า เธอได้ยินบ้างไหม

ยังไม่มีผู้ใด ที่เป็นได้อย่างเธอ

คนเราจะมีเบอร์โทรบางเบอร์ที่ยังคงเม็มไว้

ถึงรู้ว่าโทรยังไงเขาก็จะไม่ได้รับ

ฉันหวังว่าในดินแดนของเธอจะมีโทรศัพท์ อยากให้เธอรับ…