Maro Bash

ما رو باش که فکر میکردیم میشه عاشق بود وموند

مارو باش که فکر میکردیم میشه از عاشقی خوند

ما رو باش یه عمریه از عاشقی دم میزنیم

عمریه که چونه ی زیاد و از کم میزنیم

چی میشد اگه دروغ تو لحظه ی ما جا نداشت؟

چی میشد اگه دو رنگی هم دیگه معنا نداشت؟

کاش میشد واسه هوس رفاقتا رو نفروخت

کاش میشد صداقتو رو تن هر آینه دوخت

چرا ما آدمها گاهی وقتی خیلی بد میشیم؟

واسه راه همدیگه خواسته نا خواسته سد میشیم؟

جای مرهم واسه زخم عاشقا نمک میشیم؟

هر کی با ما صادقه باهاش پر از کلک میشیم؟

دلخوش هر کی شدیم تو زرد از آب در اومدش

وقتی دلتنگی میاد هیچکی نمیاد به دادش

ندونستیم چرا وقتی نوبت ماست دیر میشه

حرفهای خوب واسه ما زخم زبون و تیر میشه

شایدم ما ندونستیم زندگی چه شکلیه

کی سرکاره کی نیست اصلا دنیا دست کیه

ما به هر حال میپریم بی چشم ودل بی پر و بال

ما به مشکی دلخوشیم دو رنگی ها رو بیخیال