Neurotyka (feat. Adam Kubera)

Stoje po środku własnego świata Myśląc które zająć miejsce Tu gdzie obroną jest atak Ja stłumiłem w sobie bestie Ludzie chcą cię zabić kiedy jesteś niepodobny Ale do mnie niepodobne abym miał się upodobać A alkohol to nie wanish i nie zmyje tego zła gdy zapraszacie mnie na browar Ja czuje podwójnie potrójnie po całym dniu overthing Słuchając odrodzenia czuje spokój w duszy Te straszne uczucie jakby ktoś mnie ciagnął za linki Czuje się właśnie jak kolec bez róży Od małego duże plany, zawsze chciałem tworzyć dzieła Dzisiaj tworze neurotyke dla tych którzy zrozumieją Dla tych którzy zrozumieli i wiedzą skąd jestem Patrzą jak codziennie wracam do świata gdzie moje miejsce Bo bezsens i kłamstwa, ten smutek na twarzach Dobija mnie on, dobija mnie to, dobija mnie to Bo bezsens i kłamstwa, ten smutek na twarzach Dobija mnie, dobija mnie on Mam neurotyka mood Mam neurotyka mood Mam neurotyka mood Mam neurotyka mood Boje się momentu kiedy mogłoby wypalić Co jeżeli branża mnie pochłonie? Rozmawiamy inaczej kiedy jesteśmy sami Wtedy czuje się jak mały chłopiec Te dziwne uczucie gdy rozmawiam z rodzicami Mówię coś o paraliżach i o lękach Co noc myślę o tym kogo mogę stracić Może ukojenie znajdę w lekach? Od małego duże plany, zawsze chciałem tworzyć dzieła Dzisiaj tworze neurotyke dla tych którzy zrozumieją Dla tych którzy zrozumieli i wiedzą skąd jestem Patrzą jak codziennie wracam do świata gdzie moje miejsce Bo bezsens i kłamstwa, ten smutek na twarzach Dobija mnie on, dobija mnie to, dobija mnie to Bo bezsens i kłamstwa, ten smutek na twarzach Dobija mnie, dobija mnie on